شايد گفتن اين جمله جاي تعجب و البته تاسف فراوان باشد كه با گذشت بيش از سه سال و اندي از زمان دميده شدن روحيه خدومي و اصولگرايي در تار و پود مديريت اجرايي كشور، استاني چون مازندران كه در تمامي عرصه ها حضوري پيشتازانه داشته و دارد هنوز هم در حسرت مديران ناب اصولگرا به سر مي برد.
استقرار كابينه 70 ميليوني نهم، اميد به تقليل آلام را افزايش داد. مهمترين عامل اين اميد حضور مديراني از جنس مردم در بدنه اجرايي و سياسي بود. ملت ولايتمدار انتظار حضور مديراني ولايتمدار و مردم دار كه خدمت بي منت به امت و تبعيت عملي از ولايت مهمترين شاخصه آنان به شمار آمده را در بدنه مديريتي كشور مي كشيد كه البته در بسياري از حوزه هاي مسئوليتي، چنين موضوعي به وقوع پيوست. اما آنچه كه موجبات دلسردي و نگراني دلسوزان را به همراه داشته اين است كه متاسفانه برخي از افراد كه هيچ گونه سنخيتي با مرام اصولگرايي ندارند در اثر غفلت عمدي يا سهوي مراجع ذي صلاح، بر مسند برخي از حوزه هاي مديريتي در دولت نهم تكيه زده اند. اين عده كه هيچ اعتقادي به منش و روش خدومي دولت نداشته، تنها در لسان، با دولت اصولگرا همراهند تا خود را همچنان در قالب اصولگرايي به جامعه تحميل كنند.
مازندران استاني است كه مردان و زنان نظيف و عفيف آن، با غايت همدلي، اصولگرايي را پذيرفته و نظر تصميم گيري خويش را در سبد اصولگرايان قرار داده اند، چنانچه علاوه بر حضور اصولگرايانه اينان در انتخابات نهم رياست جمهوري و سوم شوراها، در انتخابات هشتم مجلس شوراي اسلامي هم، همنوايي با اصولگرايان را با آوايي بسيار بلند به گوش همگان رسانيدند. حال جاي اين پرسش است كه چرا چنين استاني، اينك بعد از نزديك به سه سال از استقرار دولت پركار نهم، همچنان در حسرت مديراني از جنس رياست محترم جمهور برادر عزيز دكتر احمدي نژاد بايد بسوزد؟! متاسفانه مدير ارشد استان و معاونت سياسي وي كه خود را پرچمدار اصولگرايي در استان مي خواند، درصدد چينش نيروهاي اصيل اصولگرا در بدنه اجرايي و سياسي مجموعه استان نيستند چنانچه در كنار دست استاندار محترم نيروهاي اصلاح طلب آن هم بسيار تاثيرگذار يافت مي شود. همچنين معاونت محترم سياسي استاندار از چينش چند مديركل اصولگرا در حوزه مسئوليتي خود عاجز است. براستي اگر نيروهاي موسوم به اصلاح طلب بر مسند مديريتي بودند آيا حاضر مي شدند در شعاع مديريتي آنها گرايشات اصولگرايانه وجود داشته باشد؟ براستي حضور معاون افراطي ترين فرماندار دولت قبلي در استان در سمت مديركل، حركتي اصولگرايانه است؟ آيا فردي كه مصاحفه با مردم را مغاير اقتدار خود مي داند شايستگي حضور در عرصه مديريتي دولت ارزشي نهم را دارد؟ آيا براستي با اين طيف از مديران مي توان به اجرايي گشتن دغدغه ها و مصوبات دولت نهم در استان اميد داشت؟ شايد آقايان استقرار خود را مترادف استقرار اصولگرايي در عرصه مديريتي مي دانند! در اينجا بايد به اين بزرگواران عرض كرد كه برادران عزيز چرا در دولتي كه حتي با وزيرش تعارف ندارد اما شما از تغيير و تحولات استاني، شهرستاني و بخشي، آن هم نه به جهت سياسي بلكه به جهت كارآمدي هرچه بيشتر مجموعه و ازدياد رضايت مندي مردم، اعراض مي كنيد! متاسفانه عدم نظارت بر برخي از امور مديريتي در استان مازندران و اصرار بر حضور افراد ناكارآمد، سبب دلسردي مردم نسبت به عملكرد درخشان دولت پركار نهم شده است.
بدون شك هر كسي كه اميد مردم شريف را نسبت به كاركرد دولت خدوم نهم به ياس بدل نمايد، جفاي بزرگي را مرتكب شده است، حال مي خواهد هر كس باشد. اصولگرايي تنها اظهار در لسان نيست بلكه بايد در صحنه عمل آن را به نمايش گذاشت. مازني هاي دلاور همچنان اميدوارند با استقرار كامل مديران اصولگرا، سرزمينشان به دياري آباد بدل گردد. ان شاءالله تعالي.
ساري- شكرالله رضازاده شرمه